“Als je stil blijft, kun je niets delen”

“Toen ik net in Nederland was, werkte ik in Amsterdam bij ESAT, een Ethiopische televisiezender. Inmiddels ben ik weg bij ESAT en woon ik in Den Haag. De Nederlandse taal is nu veel belangrijker voor me dan toen. En daar werk ik dan ook hard voor. Ik ga twee keer per week naar Nederlandse les bij het Mondriaan College en twee keer per week oefen ik met de taal bij taalcoachorganisatie Taal aan Zee. De taalvrijwilligers daar nemen hun werk heel serieus en dat vind ik fantastisch. Laatst kwam zelfs Minister Koolmees op bezoek bij Taal aan Zee. Dat is geweldig. Een miníster!’

Nederlandse kinderfilms

“Ik ben al geslaagd voor de onderdelen ‘Luisteren’ en ‘Lezen’ van het Inburgeringsexamen. Ik vind de Nederlandse taal moeilijk, maar niet onmogelijk. ‘De’ en ‘het’ blijven lastig. En ook de uitspraak van de ‘g’. Maar ik probeer op allerlei manieren te oefenen. Zo kijk ik Nederlandse kinderfilms met Nederlandse ondertiteling. Goed oefenen in de praktijk blijft een uitdaging. Ik ken nog niet zoveel Nederlanders. Maar ik dwing mezelf om Nederlands te praten. Bijvoorbeeld in winkels. En dat gaat steeds beter.”

Een land begrijpen

“Spreken is de brug. Als je stil blijft, kun je niets delen. Spreek je de taal niet, dan begrijp je het land ook niet. Met taalcoaching oefen ik niet alleen Nederlands, maar leer ik ook wat bij de Nederlandse cultuur hoort. Ik kom uit een hele hechte sociale cultuur. De Nederlandse is anders. Maar er is hier zoveel meer vrijheid en respect. En ik weet nu ook waarom alles oranje is op 27 april.”

Werken

“Ik moet hard werken voor de Nederlandse taal, maar het levert me ook wat op. Ik voel me hier zo goed en zo veilig. Ik zou graag aan het werk gaan in de zorg of de horeca. Maar dan moet mijn Nederlands wel beter zijn. Ik ben nog maar net voorbij het beginniveau.”

Meer verhalen